කලින් ඔවුන් එකිනෙකා දැන සිටි මිතුරන් නොවේ.
කාලයක් තිස්සේ එකම රෝහලේ කාමරයක ලැගුම්
ගැනීමට සිදුවී ඇති නිසා ඔවුන් මිතුරන් බවට පත්වී
සිටිය.දෙදෙනාම හිටියෙ දරුනු ලෙස රොගාතුරව
රෝහලට ඇතුල් කලදා පටන් මේ වෙනතුරුත් ඔවුන්
දෙදෙනාගෙන් කිසිවෙකු ඇදෙන් බිමට බැස නෑ .
දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකුට පමනක් දවසේ පැය දෙකක
කාලයක් සඳහා ඇදේ ඉද ගැනීමට වෛද්යවරුන් අවසරදී
තිබුන. ඒ ඔහුගේ පෙනහලුවල පිරී ඇති වතුර පහල
බැසීම සඳහායි.
ඔහුගේ ඇද තබා තිබුනේ රෝහල් කාමරයේ ඇති එකම
එක වීදුරු කවුලුව සමීපයේ. අනිත් මිත්රයට ඇදෙන්
නැගිටීමට හෝ ඉඳ ගැනීමට අවසර දී තිබුනේ නෑ. දවස
තිස්සේ ඔහු ඇඳේ වැතිරීගෙන හිටිය ඒ අතර
තුරේ ඔවුන් නොයෙකුත් දේ ගැන කතා කිරීමට පුරුදු වී
සිටිය බිරින්දෑවරු ගැන, දරුවන් ගැන , යුද සේවයේ යෙදී
සිටියදී ඔවුන් ලබපු අත්දැකීම් ගැන ~ ඒ වගේ තව
නොයෙකුත් දේ ගැන ඔවුන් කතා කලා .
සන්ද්යාවේ පැය දෙකක කාලයක් සඳහා ඇඳේ ඉද
ගැනීමට අවසර ලැඛෙන මිත්රය අනිත් මිත්රය වෙනුවෙන්
ජනේලයේ එලියේ ඔහුට පෙනෙන ලෝකයේ ව්ස්තර
කියන්නට පුරුදුවී හිටිය. ඒ විස්තරය ඇදේ වැතිරී අනිත්
මිත්රය අහගෙන හිටියා .යාලුව විස්තර කරන
එලියෙ ලෝකයේ විස්තර අසා සිටීමෙන් ඔහු
ලැබුවේ අපමන සතුටක්. කවුලුවෙන් එලියෙ පෙනෙන
අපූරු විල්තෙර සන්ද්යාවේ බැස යන හිරු එලිය වැටුනු විට
කොතරම් සුන්දරදැයි ඔහු තමාගේ මිතුරාට කියා සිටිය
විලට එන හංසයින් විල් දියේ පීනන හැටි ඔහු විස්තර
කලා. විලට මුහුනලා තිඛෙන ගල් බංකුව මත වාඩිවී විල
දිහා බලා හිදින පෙම්වතුන් ගැනත් ඔහු කිව්ව.
අනිත්
මිත්රය ඇස් වහගෙන ඒ විස්තරයට කන් දීගෙන ඒ
හැමදේම ඔහු තමන්ගේ සිත තුල මවා ගත්ත...
සති,මාස ගතවී උදාවූ එක්තරා උදෑසනක ජනේලය අසල
ඇඳේ වැතිරී උන්නු මිත්රය සදාකාලයටම දෑස් පියාගෙන
තිබුන. හෙදිය රෝහලේ කාර්ය මන්ඩලයට ඒ බව දැනුම්
දුන් විට ඔවුන් පැමින ඔහුගේ සිරුර ඇඳ්න් ඉවත් කරා .
ඔහුගේ වියෝගය අනෙක් මිතුරා තුල දැඩි කම්පනයක්
ඇති කලා. ජනේලයෙන් එපිට ලොකය ගැන විස්තර කී
ඔහුගේ මිතුරා තවදුරටත් ජීවතුං අතර නෑ .
අන්තිමේදී ඔහු තමන්ව මිතුරා සිටි ඒ ජනේලය ලඟ
ඇදට මාරු කරන ලෙස හෙදියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිය .
හෙදිය ඉතා කැමැත්තෙන් ඒ ඉල්ලීම ඉටුකලා. කවුලුව
ලඟ ඇදේ වැතිරී උන්නු ඔහු ඒ
සන්ද්යාවේ ඉතා අමාරුවෙන් වැල මිටට වාරුවී කවුලුවෙන්
එපිට ලෝකය දිහා බැලුව. ඒත් මිතුරා විස්තර කල
කිසිවක් ඔහුට දකින්නට තිබුනෙ නෑ. කවුලුවට
මුහුනලා තිබුනේ උස් ගොඩනැගිල්ලක හිස් බිත්තියකටයි.
ඔහු පුදුම උනා එසේනම් ඔහුගේ මිතුරා විස්තර කල
කීවෙ මොනවද? ඔහු හෙදියගෙන් එය
විමසුව .ජනේලයෙන් එලියෙ ඔබට අඩුම තරමෙ ඔය හිස්
බිත්තියවත් පේනව හෙදිය ඔහුට පැහැදිලි කලා. ඒත්
දන්නවද විස්තර කියපු ඔබේ මිත්රයට ඒ බිත්තියවත්
පෙනුනෙ නෑ ඔහු අන්දයි . ඇත්තෙන්ම ඔහුට උවමනා වී
තිබුනෙ නොපෙනෙන ලෝකයක අසිරිය පෙන්වමින්
ඔහුගේ මිතුරා තුල ජීවිතයේ ආශාව උපඇද්දීමටයි.
ජීවිතය ජීවත් කරවන්නේ වෙන කිසිවක් නොව ජීවිතයට
ඇති ආශාව බව මිය ගිය මිත්රයා දැන සිටිය.
උපුටා ගැනුමකි.
“බොරිස් පලෙවොයි” විසින් රචිත
“සැබෑ මිනිසෙකුගේ කතාවක් ” පොතෙන්
No comments:
Post a Comment